آنچه خواهید آموخت
سایبورگ چیست
در دهه ۴۰ میلادی نوربرت وینر ( به انگلیسی : Norbert Wiener ) برای اولین بار سایبورگ ( به انگلیسی : Cyborg ) را ابداء کرد. یک پدیده حدوداً ۶۰ ساله میباشد ولی هنوز به مرحله تولید مهندسی مبدل نشده است. در آن زمان سایبورگ را به منظور استفاده در علوم اطلاعات در رابطه با انسان ابداء کرد.
ولی اما امروزه هدف استفاده از این پدیده تلفیق فناوریهای کامپیوتر و انسان میباشد. این فرم به صورتی است که در بخشی از بدن انسان ، پردازنده یا برخی قطعات رایانهای قرار داده میشود. مانند قرار دادن یک تراشه در مغز یا بازوی انسان.
آینده انسان و ماشین چه خواهد بود
در این تکنولوژي ، با قرار دادن یک یا چند تراشه یا پردازندهها در بدن انسان ، این توانایی را به بشر میدهد تا بتواند اشیاء سنگینتری را جابهجا کند و حتی با قرار دادن آن در مردمک چشم وضوح بینایی خود را افزایش دهد.
البته یک موردی که هنوز در حال تحقیق میباشد ، از بین بردن زبان و مکامله میباشد. به گونهای که بدون صحبت کردن میتوان با دیگران ارتباط برقرار کرد.
از زمانی که سایبورگ به این گونه پدیدار شد ، از لحاظ اخلاقی مورد انتقادهای شدیدی در علوم رایانه قرار گرفته است.
خطرات هوش مصنوعی
سوالی که در اینجا مطرح میشود :
آیا این تراشه یا قطعات رایانهای در بدن انسان تداخل ایجاد نمیکند؟
یکی از مباحث مهم در فلسفه و اخلاق علوم کامپیوتری در این باره سازگار کردن تراشه یا پردازندهها با بدن انسان میباشد. که همانطور که گفته شد مورد انتقاد میباشد.
به طور مثال اگر مغز انسان را با یک تراشه از نظر پردازش و محاسبات قوی کنیم ، درسته مغز با سرعت بیشتر کار میکند ولی اگر هماهنگی میان اعضای بدن انسان وجود نداشته باشد مثلا دست و پاها به مرور از کار خواهند افتاد.
در اوایل دهه ۹۰ ، این آزمایش بر روی یک سرباز آمریکایی که در جنگ مجروح شده بود انجام گرفت و پس از مدتی بدن آن سرباز به دلیل عدم سازگاری با اندامهای رایانهای ، از دنیا رفت.
راه حل :
شخصی به نام فلوریدی با راهکاری به نام اینفورگ این سازگاری را فراهم کرده است که البته هنوز در حال تحقیق و به صورت آزمایشگاهی میباشد. این روش فعلا در مجامع دانشگاهی مورد توجه میباشد و هنوز در بین عموم مردم مفهوم ناآشنایی است. زیرا در مجامع کاربردی این پدیده همان سایبورگ میباشد.
لوچانو فلوریدی (به ایتالیایی: Luciano Floridi )،(زاده ۱۶ نوامبر ۱۹۶۴) استاد فلسفه و اخلاق اطلاعات در دانشگاه آکسفورد، موسسهٔ اینترنت آکسفورد است. ویکی پدیا
چگونه تکنولوژیهای هوشمند زندگی ما را متحول خواهند کرد؟
هماهنگی بین انسان و ماشین چگونه به وجود میآید؟
سایبورگ ، بدون در نظر داشتن ملاحظات و تمهیدات لازم ، فقط ترکیب ناسازگار اندامهای بیولوژیکی و تکنولوژیکی میباشد که میتواند مشکلات زیادی برای انسان ایجاد کند. و نکته بسیار مهم این است که بدن انسان هم باید پذیرای آن قطعه در بدن خود باشد. که ممکن است در همه افراد به یک شکل نباشد.
شاید برایتان جالب باشد : صنعت نسل چهارم در ایران
تکامل سایبورگ
برای به وجود نیامدن ناسازگاری ، ارتباط مستقیم انسان و ماشین بدون وجود یک معماری مشخص و دقیق نباید صورت بگیرد. برای این منظور دو راهکار انجام گرفته است :
روش واسط ( HCI )
در این روش یک واسط بین قطعات و انسان قرار میگیرد. که این واسط ، پردازندهها را در بدن انسان تبدیل به اطلاعات میکند. به این روش HCI ( Human computer interface ) میگویند. با وجود فوایدی که این روش دارد ولی هنوز ناسازگاری در آن مشهود است.
در روش دوم
از ابزاری به نام gateway یا دروازه ورودی/خروجی استفاده میشود. که بین دوتا شبکه و یا انسان و ماشین انطباق ایجاد میکند. gateway به صورت خودکار در بدن انسان با متصل شدن تراشهها میتواند سازگاری لازم را ایجاد کند. که البته این ابزار نیازمند یک معماری دقیق میباشد. که با رسیدن بشر به این تکنولوژي ، تحول بسیار گستردهای در تمام زمینهها را شاهد خواهیم بود.