حد ضرر بر اساس انحراف حداکثری (Furthest Deviation Stop):
روش محافظه‌کارانه‌تر برای قرارگیری حد ضرر، استفاده از حداکثر انحراف قیمت از سطح تکنیکال است. اگرچه این روش بهینه‌سازی برای سود حداکثری با مضرب R مانند بطلان محدود بر اساس کندل جهش را انجام نمی‌دهد، اما می‌تواند معامله‌گر را در برابر “کندل‌های تقلبی (Scam Wicks)”—حرکات تهاجمی و موقت در خلاف روند اصلی که برای فعال کردن دستورات حد ضرر معامله‌گران ریسک‌گریز یا بیش از حد اهرم‌دار طراحی شده‌اند—محافظت کند.
نمودار زیر را بررسی کنید:
فرض کنید یک معامله‌گر پس از بازپس‌گیری موفقیت‌آمیز و آزمون مجدد سطح مقاومت (دایره‌شده به رنگ زرد) وارد موقعیت خرید می‌شود. یک شکست تهاجمی از سطح مقاومت رخ می‌دهد و سپس کندل قرمز بعدی به پایین بازمی‌گردد تا سطح شکسته‌شده را آزمایش کند. برای بسیاری از معامله‌گران، این نوع بازپس‌گیری و آزمون مجدد می‌تواند به عنوان یک محرک ورود معتبر در نظر گرفته شود—که در دوره تحلیل تکنیکال ما بیشتر بررسی خواهد شد. می‌توانید مشاهده کنید که معامله‌گری که از حد ضرر بر اساس کندل جهش استفاده کرده بود، موقعیت را با ضرر بسته است، در حالی که معامله‌گری که از یک حد ضرر محافظه‌کارانه‌تر استفاده کرده است، توانسته است افت موقت را تحمل کرده و در یک موقعیت برنده باقی بماند (در نمودار زیر نشان داده شده است).
دانش استفاده از روش مناسب در هر موقعیت به تجربه بستگی دارد، اما معمولاً نمودار سرنخ‌های مفیدی را ارائه می‌دهد. اندازه نسبی کندل شکست خود را با کندل‌های اطراف آن مقایسه کنید. آیا این یک حرکت تهاجمی قابل توجه بود؟ آیا به طور قابل توجهی بزرگتر از کندل‌های اطراف است؟ نه، واقعاً نه.
اگر قیمت به یک سطح خاص به طور تهاجمی واکنش نشان ندهد، احتمال زیادی وجود دارد که دوباره آزمایش شود. آیا منطقی است که حد ضرر را در سطحی قرار دهید که احتمالاً قیمت دوباره به آن بازگردد؟ خیر.
در این سناریو، ما از یک حد ضرر وسیع‌تر استفاده می‌کنیم، زیرا بازگشت به نقطه ورود ما ایده معامله را بی‌اعتبار نمی‌کند و ساختار بازار را نمی‌شکند.
